Case study on holistic assessment of the relationship between city and square
Abstract
While the squares have been in the network of relations with the political, social and religious structure of the society since the early days of history, today, they have been associated with the cars, speed and technology in the process formed with the modernization movement. In some squares, there are tramways, public transportation routes and stops, and there are also motor vehicles. The squares have turned into places where there is a continuous flow with fast traffic except for waiting at the bus stops and railway station. With this change, our needs also changed, and with the introduction of motor vehicles in our lives, the squares remained as neglected urban spaces in an effort to create a transportation network. The use of the squares belongs to the period in which people have habit of being together, but now squares use belongs to a period in which we are not together even if we are side by side. Within the scope of this study, nowadays, approaches and practices for the squares that is an urban space in the world have been investigated. According to the results of sections, the criteria for evaluating the completeness of the city-square relationship in today’s conditions are set out in a table. The selected from the Trafalgar Square, Bryant Park and Taksim Square samples consecutively examined in the context of these criteria.
Keyword : square, urban landscape, public space, urban public space, square analysis, city-square relationship, Trafalgar Square, Bryant Park, Taksim Square
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
References
Alexander, C., Ishikawa, S., Silverstein, M., Jacobson, M., Fiksdahl-King, I., & Angel, S. (1977). A pattern language. Town, buildings, construction. Oxford University Press.
Architects’ Council of Europe. (2019). An organization that ensures Europen architecture and professional policy. Brussels. https://www.ace-cae.eu
Barthes, R. (1997). Göstergebilimsel serüven (Çev. Mehmet Rıfat, Sema Rıfat). Yapı Kredi Yayınları.
Bryant Park. (2020). https://bryantpark.org
Cezar, M. (2002). Osmanlı başkenti İstanbul. Ekav Vakfı.
Çelik, Y. (2015, Mayıs 25−26). Mit ve gerçek arasında: Taksim Topçu Kışlası (Beyoğlu Kışla-i Hümayunu). In Osmanlı İstanbul’u III, Uluslararası Sempozyum (pp. 443−476), İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi. http://osmanliistanbulu.org
Çelik, Z. (2016). 19. Yüzyılda Osmanlı başkenti değişen İstanbul. İş Bankası Kültür.
Dökmeci, V., & Çıracı, H. (1990). Tarihsel gelisim süreci içinde Beyoglu. Türkiye Turing Ve Otomobil Kurumu.
Erdönmez, M. E., & Akı, A. (2005). Açık kamusal kent mekânlarının toplum ilişkilerindeki etkileri. Megaron, 1(1), 67−87.
Eren, İ. Ö. (2006). Mimarlıkta tasarım yer ilişkisi bağlamında “yer”e özgü mimari dilin dönüşüm sürecinde yeniden üretilmesi [Doktora tezi]. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Erzen, J. (2005). Kent estetiği ve kültürel kapsam. In Afife Batur’a armağan (pp. 327−333).
Essexdesign. (2019). Is about building communities and making sure that the infrastructure and facilities are in place at the right time. https://www.essexdesignguide.co.uk
European Urban Charter. (1992). European Urban Charter was declareted in 1992 Council of Europe.
https://rm.coe.int/168071923d
Eyüce, Ö. (2000). Meydanlar. Ege Mimarlık, 34(2).
Ferry, J. M. (1994). Philosophie de la communication 2. Cerf.
Google Earth. (2020). Google Earth Pro. Google LLC. ABD.
Gökgür, P. (2008). Kentsel mekanda kamusal alanın yeri. Bağlam.
Greene, S. (1992). Cityshape: communicating and evaluating community design. American Planning Association, 58(2), 177−189. https://doi.org/10.1080/01944369208975792
Gül, M., Dee, J., & Cünük, N. (2014). İstanbul’s Taksim Square and Gezi Park: The place of protest and the ideology of place. Journal of Architectre and Urbanism, 38(1), 63−72.
https://doi.org/10.3846/20297955.2014.902185
Habermas, J. (1997). Kamusallığın yapısal dönüşümü. İletişim Yayınları.
Hacısalihoğlu, İ. Y. (1999). Küreselleşme, mekânsal etkileri ve İstanbul [Yüksek lisans tezi]. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
İnceoğlu, M., & Aytuğ, A. (2009). Kentsel mekânda kalite kavramı. Megaron, 4(3), 131−146. https://www.journalagent.com/megaron/pdfs/MEGARON_4_3_131_146.pdf
Karaman, A., & İşözen, E. (1987). Taksim ve yakın çevresi tarihsel gelişimi (Taksim meydanı proje yarışması kitabı). İstanbul Büyükşehir Belediyesi.
Kayalar, J. (2006). Kent ve meydan olgusu-yeniden canlandırma sürecinde karşılaştırılmalı bir irdeleme [Ms thesis]. M.S.G.S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Kostof, S. (1999). The city assembled. Thames and Hudson.
Krier, R. (1979). Urban spaces. Academic Editions.
Kuruyazıcı, H. (2014, Ocak-Mart). Cumhuriyet’in İstanbul’daki Simgesi Taksim Cumhuriyet Meydanı. İTÜ Vakfı Dergisi, 63, 28−34. http://ituvakif.org.tr/dergi/sayi_63.pdf
London assembly. (2019). Ensures the Mayor’ policies. https://www.london.gov.uk/about-us/our-building-and-squares/trafalgar-square
Lynch, K. (1960). The image of the city. The MIT Press.
Madanipour, A. (1996). Design of urban space: an inquiry into a socia-spatial process. Wiley.
Mimarizm. (2009). Mimarlık yayın platformu. http://www.mimarizm.com/haberler/paris-e-haussmann-plani-ndan-sonrarogers-plani_116365
Montgomery, J. (1998). Making a city: urbanity/vitality and urban desing. Journal of Urban Design, 3(1), 93−116. https://doi.org/10.1080/13574809808724418
Project for Public places. (2019). Amerika Birleşik Devletleri merkezli kamusal mekânlar için proje şirketi PPS dir. http://www.pps.org
Salingaros, N. A., & Pagliardini, P. (2016, July 6−8). Geometry and life of urban space. In 11 th Congress Virtual City and Territory, Krakow.
Sennett, R. (2011). Ten ve taş batı uygarlığında beden ve şehir. Metis Yayınları.
Sezer, D. (2006). Mahremiyetin despotlukları: kamusal insanın çöküşü üzerine bir deneme. http://www.korotonomedya.net/kor/index
Sitte, C. (2009). Hegemann and the metropolis: modern civic art and international exchanges. Routledge Print.
Space syntax. (2019). Academic development. http://www.spacesyntax.net/academic-development/
Trancik, R. (1986). Finding lost space: theories of urban design. John Wiley and Sons.
Turgut, D. (2013). Kent – meydan ilişkisine günümüz koşullarında bütünsel bir bakış: Türkiye özelinde bir değerlendirme [Yüksek lisans tezi]. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Tümer, G. (2000). Kentler, binalar, insanlar, olaylar, meydanlar. Ege Mimarlık, 2−34.
Urry, J. (1999). Mekânları tüketmek. Ayrıntı.
Yücesoy, E. Ü. (1999). Kentsel tasarımda mekansal kimlik tartışmaları üzerine bir değerlendirme: Mekansal kimliği okumak (I. Ulusal Kentsel Tasarım Kongresi Bildiriler Kitabı). Mimar Sinan Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü Yayını.
Weber, M. (2000). Sosyoloji yazıları (Çev. Taha Parla). İletişim.
Zucker, P. (1959). Towns and square. Columbia University Press.